Part of the experience

Als er iets vervelends gebeurt, gebruikt men vaak de term "it's a part of the experience". Ik ben absoluut geen fan van deze uitdrukking want als er iets ergs gebeurt, is dat gewoon ronduit vervelend (netjes uitgedrukt, doelde op het 3 letterige woord voor vrouwelijk geslacht). Maar heb de afgelopen dagen ook mijn ervaring gehad met 'a part of the experience'.
Na drie in Pai met alleen feestjes was het wel weer nodig voor wat balansdagen. Ook vanwege het verlopen van mijn visa ben ik richting de grens gegaan, richting Sukhotai. Er is daar namelijk ook een historisch park. In de bus heb ik een ander Nederlands meisje ontmoet waar ik achteraf erg blij mee was. Sukhotai is namelijk saaaaaaaaaaaaaaaai. Behalve dat park is er niks te doen, spookstadje. We hebben het historische park met de fiets bezocht wat erg relaxed was: het was ook super lekker weer :-). Tijdens het fietsen was er opeens een slang op de weg. Ik schrok me dood en probeerde heel spastisch de slang te otnwijken. Ik wou er niet over heen fietsen, misschien zou het dan in mijn teen bijten. En er overheen rijden is ook niet echt diervriendelijk. De volgende dag heb ik een visa run gedaan naar Mae sot. Met 18 personen in een mini bus reden we richting de grens. Daar natuurlijk weer een scooter regelen om bij de grens te komen. Kom ik daar aan, is de grens gesloten! Ik geloofde het vrouwtje niet die dat vertelde, want wat doen al die andere mensen dan hier? Heel onzinnig en totaal onredelijk ging ik met haar in discussie. Helaas, ongedane zaken ging ik weer terug. Mijn scooter-driver was wel erg vriendelijk en stopte bij de politie om navraag te doen. Die gingen weer bellen naar de ambassade wat er gaande was. Het enige wat ik te horen was dat ik morgen weer terug kon komen! Hele vriendelijke mensen maar schoot er niet veel mee op. Ik weer terug naar het busje en naar het hotel. Ik was van 8uur tot 5uur 's middags onderweg voor noppes. Ik hoorde later de reden: Birma had een raket geschoten over de rivier richting Thailand en dat kon Thailand niet waarderen vandaar grens op slot. Waarom, hoe en wanneer, geen idee!
Maar goed, er was nog een optie voor visa run, namelijk Mae sai. Op het busstation in Sukhotai navraag gedaan of er bussen gingen naar Mae Sai. Was alles al vol voor de volgende dag! Dus de hele dag verspild, geld weggegooid en ik zou ook nog mijn visa te laat verlengen en een boete moeten betalen. Het was niet een van mijn beste dagen. Kennelijk is dat ' a part of the experience' :-s.
De tweede poging verliep soepeler: ik was weer terug gegaan naar Chiang mai en heb een visa run geregeld via het hostel. We reden naar de Golden triangle en 'staken' de grens over bij Birma. Je liep van Thailand Birma binnen en je moest stoppen bij een kamertje met een rood gordijntje ervoor, heel apart. Beetje angstig deed ik het gordijntje open en zag drie mannen met een grote glimlach. Relaxed. De ambassade-meneer gaf mijn paspoort terug en zei: " Here you are, beautifull queen". Kennelijk posseerde ik enigszins toen hij een foto maakte, maar natuurlijk niet met opzet. Je kon daara kiezen of je terug Thailand in wou of shoppen op de black market. Makkelijke keuze: shoppen :-)! Geen idee wat me overkwam: alle Birmezen zwermen om me heen om iets te verkopen. Ik heb hele goedkope sigaretten gekocht maar smerig! Ranzige zooi!

In Sukhotai kon je ook merken dat het overstroomd is geweest. Kennelijk een week geleden heeft de overstroming ook Sukhotai geraakt. Overal zag je zandzakken en de 7/11 (lokale supermarkt) waarschuwde dat ze bepaalde producten misschien niet in voorraad hebben omdat het niet geleverd kan worden.
Iedereen is hier ook flink bezig met de overstromingen in Bangkok. Het Nederlandse meisje met wie ik reisde in Sukhotai, is heelhuids aangekomen met de bus dus het valt mee. Er wordt veel paniek gezaaid en gezegd dat heel Thailand onder water staat maar het valt mee. Het kleine vliegveld is nu inderdaad officieel gesloten maar het was al een tijdje niet echt in gebruik. Laatste wat ik hoorde is dat het water in Khao san road tot je enkels/knieen is. Ik vlieg op de eerste november naar BKK dus zal mijn flippers meenemen en mijn duikbril opzetten. Het internationale vliegveld is een van de grootste dus ze zullen er alles aan doen om dat open te houden. Daarnaast woont de koning ook echt in het koningklijk paleis dichtbij khao san, ook daarvoor zal alles gedaan worden om te zorgen dat de koningklijke voetjes droog blijven. De koning is zo heilig hier dat ze zelfs het volkslied zingen voordat een film begint in de bioscoop!
Maak je geen zorgen, het ergste wat mij kan overkomen is dat ik nat word. Ook deze ongemakken horen nou eenmaal bij het reizen ;-)

Maar er waren ook leuke/grappige dingen:
- de mensen van het guesthouse waar ik verbleef in Sukhotai waren extreem vriendelijk. Je werd bij je naam genoemd, Miss Sara wat dan klonk als 'Miss Sala'. Als ze iets vergaten van de bestelling, was het gelijk: " Of solly, miss Sala" . Schattig he?!
- het is heerlijk weer hier, lekker zonnig
- er is een drankje dat heet "black cock", geen grapje. Het is een soort van red bull maar dan in siroop vorm. Heel vies en zoet!
- ga vandaag massage doen bij de vrouwengevangenis. Kennelijk wordt dan de opbrengst gebruikt om de vrouwen weer te helpen met hun leven na gevangenschap.
- nog een paar dagen en dan ga ik Kimmie opzoeken in KL!!!

Jelmer en Rox, gefeliciteerd met de verloving! Super :-)